Θέμα πρώτο: Σε τι ηλικία να το πάρω το κουτάβι;

Δεν παίρνουμε κουτάβια από την μητέρα τους πριν από τις 8 εβδομάδες. Κατά τις κρίσιμες αυτές εβδομάδες τα κουτάβια δέχονται τα πρώτα εκπαιδευτικά μαθήματα από την μητέρα τους. Γι' αυτό τον λόγο είναι πολύ σημαντικό και για την ψυχολογική τους εξέλιξη να μείνουν μαζί της μέχρι να γίνουν 2 μηνών. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν τα μικρά τα οποία έχασαν πρόωρα την μητέρα τους, από ανθρώπινο χέρι συνήθως.

Θέμα δεύτερο: Η κοινωνικοποίηση του κουταβιού σου

Μεγάλο κεφάλαιο, μεγάλη και η σύγχυση όμως. Αρχικά να σου πω ότι η κοινωνικοποίηση είναι μια διαδικασία η οποία δεν τελειώνει ποτέ. Νόμιζες ότι θα τρέχεις στα πάρκα και στις παραλίες μόνο τους πρώτους 12 μήνες της ζωής του μικρού σου; Αμ δε!
Ένας σωστός εκτροφέας θα ξεκινήσει την κοινωνικοποίηση των μικρών πολύ πριν τα δώσει στους νέους τους γονείς. Θα φροντίσει να γνωρίσουν τα μικρά διάφορες υφές, και μυρωδιές πριν καν ανοίξουν τα μάτια τους. Κατά την περίοδο των 3-5 εβδομάδων ζωής τους, τότε δηλαδή που βλέπουν και ακούν κανονικά, ένας καλός εκτροφέας τονίζω, θα αρχίσει να φέρνει τα μικρά σε επαφή με όλο και περισσότερες αλλά ασφαλείς εμπειρίες.
Από την 8η βδομάδα και μετά μάντεψε. Η ευθύνη πέφτει σε σένα να συνεχίσεις την κοινωνικοποίηση του κουταβιού σου. Μέχρι 12 εβδομάδων είναι η πιο κρίσιμη θα έλεγα περίοδος όσο αναφορά την κοινωνικοποίηση και αυτό γιατί ότι εμπειρία ζήσει σε αυτό το διάστημα θα του εντυπωθεί για πάντα στο μυαλό. Αν δηλαδή σε αυτή την περίοδο τύχει και τρομάξει σημαντικά από έναν άνθρωπο με κιθάρα, το πιο πιθανό είναι να μην συμπαθήσει ποτέ τους ανθρώπους με κιθάρες και να εκδηλώνει από φοβική έως επιθετική συμπεριφορά απέναντί τους.
Ακολουθώντας τις οδηγίες του κτηνιάτρου σου οφείλεις να κάνεις σωστή αλλά πάνω απ όλα ασφαλή κοινωνικοποίηση στο κουτάβι σου. Και όχι. Κοινωνικοποίηση δεν είναι να το πετάξεις μέσα σε ένα πάρκο με άλλα σκυλιά όλων των ηλικιών τα οποία μπορεί να το τρομάξουν με σοβαρές επιπτώσεις στην μετέπειτα συμπεριφορά του απέναντι σε άλλα σκυλιά. Μια αποτυχημένη κοινωνικοποίηση μπορεί να πυροδοτήσει προβληματικές συμπεριφορές αργότερα όπως είναι το άγχος αποχωρισμού ή η επιθετικότητα. Και πίστεψέ με, δεν τα θες αυτά.

Θέμα τρίτο: Η εκπαίδευση στη φάση του κουταβιού

Προσθήκη λεζάντας

Αν σε ρωτούσα τι περιλαμβάνει εκπαιδευτικά αυτή η περίοδος, ξέρω θα μου απαντούσες ότι πρέπει να μάθεις στο κουτάβι σου να κάνει τις ανάγκες του έξω, να μην μασάει έπιπλα, να μην πηδάει πάνω σε έπιπλα ή ανθρώπους και να μην κάνει ζημιές όλων των ειδών.
Ακούγεται αρκετό ε; Και όμως ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι το να ασχοληθεί μερικές βδομάδες είναι αρκετό και μάλιστα απορούν μετά γιατί το σκυλί τους κάνει ακόμα καταστροφές και ατυχήματα. Μερικοί περιορισμοί που πρέπει να μάθει το σκυλί για να συμβιώνετε αρμονικά θέλουν μήνες δουλειά.
Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι η αλλοτριοφαγεία , δηλαδή οι καταστροφές και το μάσημα πραγμάτων μέσα στο σπίτι, μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 2 χρόνια. Σε κάποιες ράτσες δε, όπως είναι τα Golden και τα Labrador retrievers, μπορεί και παραπάνω από 2 χρόνια. Αυτό τι σημαίνει; Ότι η απάντηση που έδωσες στην αρχική μου ερώτηση, όλη αυτή η εκπαίδευση που χρειάζεται ένα κουτάβι δηλαδή, πρέπει να διαρκέσει τουλάχιστον 2 χρόνια, για να μπορείς να πεις ότι εμπιστεύεσαι το σκυλί σου μόνο του και ελεύθερο στο σπίτι όταν λείπεις.

Θέμα τέταρτο: Η εκπαίδευση στην εφηβεία

Αυτή η άχαρη περίοδος τόσο για ανθρώπους όσο και για τα σκυλιά τελικά. Από 6 ως 18 μηνών το μικρό σου, ναι θα περάσει την εφηβεία του και αυτό. Είναι η περίοδος όπου η χνουδωτή χαριτωμένη κουταβόφατσα έχει γίνει μια αεικίνητη μηχανή μασίματος και σκανταλιών. Αν δεν θυμάσαι πως ήσουν στην εφηβεία σου, ρώτησε τους γονείς σου. Αυτοί σίγουρα θυμούνται..
Άρνηση υπακοής ακόμα και σε εντολές που έχει ήδη μάθει, αέρας ανεξαρτησίας, ανταρσία σε διάφορα σημεία της πρότινος φυσιολογικής συμβίωσής σας. Όλα αυτά μαζί σε ένα εκρηκτικό κοκτέιλ.
Σε αυτή την φάση, μια καλή λύση είναι να επαναλαμβάνεις από μέσα σου το εξής:
«Όταν θα γίνεις 3 χρονών, θα είσαι ένας υπέροχος σκύλος».
Όσες φορές την μέρα χρειάζεται ώστε να πέφτει η πίεση σου και να διώχνεις τις δολοφονικές τάσεις προς τον έφηβο σκύλο σου.

Θέμα πέμπτο: Η σωστή διαχείριση του περιβάλλοντος του σκύλου

Όταν ήσουν μωρό, οι γονείς σου δεν άφηναν πιρούνια δίπλα από τις πρίζες του σπιτιού θεωρώντας ότι απλά δεν θα δοκιμάσεις το πείραμα. Έτσι λοιπόν και εσύ πρέπει με διάφορα περιοριστικά μέτρα να διαμορφώσεις κατάλληλες και ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης για το κουτάβι σου. Μην αφήνεις στο πάτωμα ή σε άλλα προσβάσιμα μέρη πράγματα τα οποία δεν θες να κλαίς μετά καθώς και οτιδήποτε αιχμηρό ή δηλητηριώδες για το κουτάβι σου. Μην ξεχνάς ότι ακόμα και εσύ να είσαι μαζί του στον ίδιο χώρο με επικίνδυνα αντικείμενα, θα πρέπει να είσαι άγρυπνος φρουρός του αφού μέσα σε κλάσματα μπορεί να γίνει το ατύχημα.

Μήπως όλα αυτά σου ακούγονται πιο πολλά απ όσα είχες φανταστεί; 
Η απόκτηση ενός κουταβιού είναι μια πολύ σοβαρή απόφαση η οποία όπως σου εξήγησα, απαιτεί αρκετή δουλειά ειδικά τα πρώτα 2 χρόνια. Αν νομίζεις ότι δεν είσαι έτοιμος, καλύτερα να το ξανασκεφτείς. Σου έχω όμως και μια άλλη λύση μην ανησυχείς. Μπορείς να υιοθετήσεις έναν ενήλικο σκύλο άνω των 3 ετών ο οποίος θα σε κουράσει πολύ λιγότερο και θα ταιριάζει περισσότερο με τον πολυάσχολο τρόπο ζωής σου.